Angst bouwt muren,
hoopt bouwt bruggen

… de deuren waren gesloten uit vrees voor de Joden.
Toen kwam Jezus en stond in hun midden en zei tot hen: ‘Vrede zij u!
(Johannes 20:19)

Ergens op de Israëlische muur heeft iemand de tekst geschreven: ‘Angst bouwt muren. Hoop bouwt bruggen.’ Zowel de Israëlische als ook de Chinese en de Berlijnse muur zijn gebouwd uit angst voor een vijand. Uiteindelijk maakten deze muren scheiding tussen volken, culturen en zelfs hele families. Angst dwingt ons om muren te bouwen die de kwetsbaarheid en de weggestopte pijn af moeten schermen.

De muren rondom ons hart verhinderen ons om gezonde en duurzame relaties aan te gaan. Je kunt met je partner in één bed liggen, maar door een onzichtbare muur ben je onbereikbaar geworden voor de ander. Je wordt zo een gevangene van de muren die je zelf hebt gebouwd. Muren staan onze relatie met God en de relatie met mensen in de weg. Muren belemmeren ons om verder te groeien. Muren brengen ons in een isolement en beroven ons van onze vrijheid.

Gelukkig weet God ons altijd te bereiken. Hij laat zich niet tegenhouden door muren of gesloten deuren en ramen. Na Jezus’ kruisiging waren de discipelen bang om ook gevangen genomen en gedood te worden. Ze hadden zich in de bovenzaal verstopt met alle deuren en ramen gesloten. Jezus liet zich hier echter niet door afschrikken. Hij doorbrak hun isolement, stond ineens in hun midden en sprak tot hen: ‘Vrede zij u!’ God houdt teveel van ons om ons achter onze muren te laten verpieteren.