Stilte: een geschenk van onschatbare waarde
Misschien is dit wel de meest intieme vorm van bidden: bij God zijn in de stilte. ‘Alleen bij God, is stilte voor mijn ziel. Mijn redding komt van Hem,’zo vertaalt de Naardense Bijbelvertaling Psalm 62:2. Stilte die niet bedreigend en leeg is, maar vol van de aanwezigheid van God. Wilhard Becker zei eens: ‘Aanbidding is minder een zaak van welgekozen woorden, maar veeleer een onder de indruk komen van de werkelijkheid en het wezen van God.’
Sprakeloze verwondering. Zoals twee geliefden bij elkaar zijn en geen woorden nodig hebben om toch veelzeggend bij elkaar te zijn. Bidden is dan stille omgang met God hebben. Je hoeft niets te zeggen, want alles is bekend of gezegd. Je wilt alleen nog maar bij God zijn. Genieten van of schuilen in zijn aanwezigheid. Misschien heeft Hij je iets te zeggen, maar dat hoeft niet per se, want je kent Hem. Gods liefde is intens als Hij spreekt, maar soms nog intenser als Hij zwijgt.
De Deense theoloog Søren Kierkegaard zei: ‘Hoe aandachtiger en innerlijker mijn bidden werd, hoe minder ik te zeggen had. Op het laatst werd ik helemaal stil. Ik werd – en dat is misschien nog een grotere tegenstelling met spreken – iemand die luisterde. Eerst dacht ik dat bidden spreken was. Maar ik leerde dat bidden niet louter zwijgen is, maar luisteren. Bidden wil zeggen stil worden, stil zijn en wachten tot degene die bidt God hoort.’ De stilte van God geeft ons tijd om te reflecteren. Stilte dwingt ons om aandacht te besteden aan gedachten en gevoelens waar we niet of nauwelijks de tijd voor hebben genomen. Dan wordt stilte een geschenk van onschatbare waarde.