Een ruwe diamant
Veel te lang keek ik zelf door de bril van mijn eigen pijn, teleurstelling en afwijzing naar mensen. Ik veroordeelde hen om wat zij mij hadden aangedaan. Totdat ik ontdekte hoe God ‘in Christus’ naar mij kijkt en ik zijn bovennatuurlijke liefde leerde kennen. Vanaf die dag werd mijn hart stukje bij beetje gezond en begon ik met andere ogen naar mensen te kijken.
God heeft ons geen boodschap gegeven van veroordeling, maar van hoop. Die hoop kunnen we alleen communiceren wanneer we naar mensen kijken vanuit Gods perspectief. Dan gaan we zien wat Hij in mensen ziet. Dan hebben we het niet langer nodig dat we onszelf vergelijken met anderen om ons beter te voelen.
Als wij met de ogen van Jezus naar mensen kijken, ontdekken we dat ieder mens bijzonder kostbaar en waardevol is in Gods ogen. Dan kijken we met ogen van ontferming door de pijn, teleurstelling en afwijzing van die ander heen. We zien de ander niet langer als een bedreiging maar als een ruwe diamant die door God geslepen gaat worden om te schitteren als nooit tevoren.
