Geef om je medemens

Is dit niet het vasten dat Ik verkies: …
Is het niet: je brood delen met de hongerige, onderdak bieden aan armen zonder huis, iemand kleden die naakt rondloopt, je bekommeren om je medemensen? Dan breekt je licht door als de dageraad, je zult voorspoedig herstellen.
GOD in Jesaja 58:6-8, NBV

Een aantal jaren geleden kregen we vanuit Peru het bericht dat de meisjes uit het meisjestehuis de dag voor Kerst op het idee waren gekomen om een deel van hun eigen kerstcadeautjes uit te delen aan de kinderen in een nabijgelegen armenwijk. In een filmpje zagen we hoe de cadeautjes werden ingeladen en de meisjes in de bus stapten. Er kwamen zoveel kinderen op de bus af dat de meisjes cadeautjes tekortkwamen om uit te delen. Een van hen kon het niet langer aanzien en besloot het mooiste kerstcadeau dat ze gekregen had weg te geven: haar nieuwe spijkerbroek die ze op dat moment aanhad. Door het raampje van de bus schonk ze haar kostbare schat aan een meisje van haar leeftijd die een nieuwe broek hard nodig had. Een spontane actie die ik niet snel zal vergeten.

Is dit niet het vasten dat God verkiest: afzien van wat je zelf nodig hebt? Het is niet moeilijk om vanuit je overvloed te geven. Alleen als geven je iets kost zal het harten van mensen raken en levens veranderen. De Bijbel noemt dit barmhartigheid: weggeven wat je zelf nodig hebt, zonder iets terug te verwachten. Je deelt je laatste brood met de hongerige, je deelt je huis met de dakloze en je kleding met de arme. Franciscus van Assisi noemde deze manier van leven ‘bezitten alsof men niet bezit’. Dan belooft God op een bovennatuurlijk manier te voorzien in wat jij nodig hebt. Het meisje in de bus heeft mijn hart geraakt.

Uit: Begin je dag met God