In de ogen van God leer je jezelf kennen
In de priesterzegen wordt het gezicht van God vergeleken met het gezicht van een liefdevolle moeder die boven de rand van de wieg verschijnt. Stralend kijkt ze naar haar kind en het kind lacht terug. De blijde blik van de moeder zegt: ‘Je mag er zijn! We zijn blij met je!’ Haar hele gezicht geeft haar kind het gevoel gewenst te zijn, erbij te horen, geliefd en van waarde te zijn.
Wetenschappers hebben ontdekt dat de gezichtsuitdrukking van de moeder een grote rol speelt in de emotionele ontwikkeling van het kind. Een moeder weerspiegelt de gevoelens van haar kind via haar eigen gezicht. Als haar baby lacht, lacht de moeder terug: ‘Tu, tu, tu, tu! Kun je lachen? Ja, jij kunt lachen!’ En als de baby wat beteuterd kijkt, pruilt ze haar lippen: ‘Ai, ai, ai, ai! ’t Is me ook wat! Kom maar bij mamma!’ In het gezicht van de moeder ziet het kind zichzelf weerspiegeld en leert zo zijn gevoelens kennen. In het gezicht van de moeder weet het kind zich liefdevol aanvaard, wat een voorwaarde is voor het ontwikkelen van een gezonde identiteit.
Zoals een aardse moeder naar haar kind kijkt, zo kijkt onze hemelse Vader naar jou: ‘Zo liefdevol als een vader is voor zijn kinderen, zo liefdevol is de HEER voor wie Hem vrezen’ (Psalm 103:13).