Ogen zijn de spiegel
Waar herken je iemand het beste aan? Niet aan zijn benen of armen, maar aan zijn gezicht. Kijk je iemand in de ogen, dan weet je wie je voor je hebt. Volgens Leonardo da Vinci zijn onze ogen de spiegel van onze ziel. Anderen kunnen aan onze ogen aflezen wat er in ons omgaat en hoe wij eraan toe zijn: verliefd of verdrietig, ontroerd of ontredderd, gelukkig of gebroken. In onze ogen komen onze gedachten, onze gevoelens en onze bedoelingen tot uitdrukking. Onze ogen vertellen het echte verhaal. In Psalm 42 spreekt de psalmist zijn verlangen uit om God diep in de ogen te kijken en door Hem gezien te worden. Hij zegt: ‘Wanneer mag ik zo dichtbij komen dat ik Gods gezicht kan zien?’ Zijn verlangen naar God is zo sterk dat hij zichzelf vergelijkt met een hert dat smacht naar water. Zo hunkert zijn ziel naar een ontmoeting met de levende God. Een ontmoeting van oog tot oog. Als ogen de spiegel van de ziel zijn, wat gebeurt er dan als wij in de ogen van God kijken? Dan kijken we recht in zijn ziel. Maar heeft God wel een ziel? God is niet als een mens. God is Geest. Toch zegt de Bijbel dat ook God tal van emoties kent. God is allesbehalve een gevoelloos opperwezen. Integendeel, Hij zit boordevol emotie! Bij God komen we alle emoties tegen die we als mens ook kennen: blijdschap, boosheid, enthousiasme, verrukking, verdriet. Al deze emoties zijn herkenbaar in de ogen van God. Gods ogen vertellen het échte verhaal!
