Vrij zijn van zorgen
Hoe komt het dat de hond van de buren zich nooit zorgen maakt voor de dag van morgen, maar dat wij ons volledig in beslag laten nemen door onze dagelijkse beslommeringen? Onze zorgen zijn als bloedzuigers: ze zuigen ons leeg totdat er bloedarmoede ontstaat. Ze veroorzaken een vorm van ‘geloofsarmoede’, een sluimerende ziekte die je denken aantast en uiteindelijk het leven met God verstikt. We maken ons allemaal zorgen. Wie zich geen zorgen maakt, is waarschijnlijk onverschillig of onverantwoordelijk.
Maar je zorgen blijven maken is een vorm van mediteren waar je alleen maar depressief van wordt. Corrie ten Boom zei altijd: ‘Je zorgen blijven maken is alsof je op een schommelstoel zit. Je bent er druk mee, maar je komt er geen stap mee vooruit.’ Een groot deel van je zorgen gaat immers over dingen die je niet kunt veranderen: je verleden, de toekomst en andere mensen. Je maakt je zorgen over dingen die je niet in de hand hebt. Al deze zorgen zijn verspilde moeite.
Je zorgen blijven maken is de verkeerde kant op denken. Het lost je probleem niet op. Het maakt je probleem alleen maar groter en God kleiner. Je zorgen blijven maken is God klein maken. Als je het moeilijk vindt om erop te vertrouwen dat God voor je zal zorgen, roept de Bijbel je op om God groot te maken – dan worden je zorgen kleiner: ‘Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank Hem in al uw gebeden’ (Filippenzen 4:6). Je kunt je aandacht maar op één ding tegelijk richten. Focus je niet op je zorgen, focus je op de Goede Herder. Hij belooft in iedere situatie voor jou te zorgen.
