Geef niet op een bron van leven te zijn
God wil je vandaag gebruiken om goede woorden te spreken die zullen zijn als koud water voor een vermoeide ziel. Woorden die spreken van Gods overstromende goedheid en van een zachte koelheid en verfrissing. Je kunt mensen bemoedigen met een bloemetje of een cadeautje, maar niets is zo krachtig als een gesproken of geschreven bemoediging. Hoe vaak krijg je niet een impuls om een kaartje of e-mail te schrijven met een bemoediging voor iemand, maar doe je het uiteindelijk niet? Het zijn vaak de woorden die op het puntje van je tong blijven liggen, die de ander het hardst nodig heeft. Vaak houd je deze woorden binnen, terwijl ze genezing kunnen brengen in het hart van de ander. Dat kan alleen als je besluit de ander jouw woorden te geven. Als je besluit je woorden aan de ander toe te vertrouwen.
Zelf heb ik ontdekt dat ik vaak positief en waarderend over iemand denk, maar dat ik hier onbewust niet altijd woorden aan geef. Hoe belangrijk was en is het dat ik me hiervan bewust ben. Bemoedigen moeten we kennelijk leren! We moeten er de nodige moeite voor doen, zeker als deze woorden door een wereld van pijn en verdriet heen moeten breken om ze uit onze mond te krijgen. Ik geloof dat deze woorden ook tot zegen zullen zijn voor je eigen verwonde hart.
Geef niet op een bron van leven te zijn. Laat je niet tegenhouden door ontmoediging, teleurstelling en afwijzing. Laat Gods liefdevolle woorden jou en anderen bemoedigen om de weg met God te gaan. Ik bid dat je vandaag een leesbare brief zult zijn voor iedereen die je ontmoet.