Ik zag op een geboortekaartje deze tekst staan: ‘De wereld is weer een stukje mooier. Onze liefde kreeg handjes en voetjes.’ Toen ik dit las, moest ik direct aan het wonder van Kerst denken. Met Kerst vieren we dat God in Jezus zichzelf voeten gaf om ons te vinden en armen om naar ons uit te strekken. Stel je voor, de God die liefde is werd mens in de schoot van Maria. Het onvoorstelbare werd werkelijkheid. God werd mens en gaf zichzelf de naam Jezus: Verlosser. Vanaf dat moment heeft liefde een naam en een gezicht gekregen. Als een hulpeloze baby kwam de Schepper van hemel en aarde onze gebroken wereld binnen om de relatie met ons te herstellen. Gods liefde gewikkeld in doeken.
Maria heeft altijd geweten dat Jezus de Messias was. Als iemand wist dat Jezus was geboren door een scheppingswonder, dan was dat Maria. Zij begreep Hem toen Hij jaren later zei: ‘Van voordat Abraham er was, ben Ik er.’ Ze was erbij toen Jezus gekruisigd werd. Haar zwijgen aan de voet van het kruis is een indrukwekkend getuigenis van wie Jezus is. Ze hebben Jezus niet gekruisigd omdat Hij zieken genas of doden nieuw leven gaf. De geestelijke leiders lieten Jezus kruisigen, omdat Hij zichzelf gelijk aan God stelde: de grote Ik Ben. Elke andere moeder zou – als haar zoon zou verklaren God te zijn – opstaan en zeggen: ‘Hij is in de war, een leugenaar, maar alsjeblieft, dood hem niet!’ Maria’s zwijgen is het meest betrouwbare getuigenis van wie Jezus werkelijk is.
Jezus zei:
‘Ik ben de opstanding en het leven.
Wie in Mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft.
Geloof je dat?’
Johannes 11 vers 25-26